Türkiye'de ilk defa 1,5 sene önceki bir ayakkabı fuarında görmüştüm. Sadece bir kaç model vardı. Firma sahibi çok az ürettiklerinden, fakat çok talep gördüğünden bahsetmişti, yok artık o kadar da değil diyerek es geçmiştim bu modelleri. Bir sonraki fuarda, topuklu ayakkabılar koleksiyonlar içerisinde ciddi yer almaya başladı. Ne kadar tasvip etmesem de, arz-talep meselesi diyerek raflarda ki yerini aldı mecburen ve anlam veremediğim şekilde ilgi odağı oldu bu topuklu modeller. Çocukları anlayabiliyorum, hepimiz küçükken oje sürmek, makyaj yapmak istedik. Evet çocuğum olmadığı için farazi konuşuyorum belki ama buna izin veren ebeveynleri anlayamıyorum.
Sağlığa zararları da cabası. Topuklu giyen 12 yaşın altındaki kız çocuklarında bazıları kalıcı olmak üzere ayak ve bacak problemleri olabiliyormuş. Çok hızlı büyüdükleri bu dönemde, erkenden topuklu giymenin, normal büyüme sürecini etkilediğini de söylüyor doktorlar. Bir de düşme tehlikesi var tabi ki. Yüksek topuklar, çocukların doğasına ve hareketlerine aykırı.. Rahat da değiller. Bir yetişkin için bile topuklu ayakkabının ızdırap olduğunu düşünüyorum. :) Mecburiyetten senede bir giydiğimde bile dayanamıyorum ben o topuklara. Çok severek giyen arkadaşlarım var ama kimsenin bir gün boyunca o ayakkabıları giyip eve mutlu döndüğünü görmedim.
Hem çocukluk geri gelmiyor ki.. Yetişkin olmak, topuklu ayakkabı giymek için bol bol vakti oluyor insanın.
Çocuk olmak içinse gayet kısıtlı bir zamanımız var. Küçük bir kadın gibi giydirerek, çok hızlı bir şekilde büyümeye zorluyoruz çocukları. Trendleri takip etmek güzel ama önemli olan çocukların ya da ebeveynlerin ne istediği değil, çocukların neye ihtiyacı olduğu. Erkenden olgunlaşıp, "ben çocukluğumu yaşayamadım" muhabbeti yapacak bir nesil yetiştiriyoruz işte..Bırakalım da çocuklar, çocuk olabilsinler..
**Bahsettiğim ayakkabı modellerinden bir kaçı..
